XVII. asrın kıymetli şahsiyetlerinden biridir Kâtib Çelebi. Bilhassa Keşfü’z-zunûn, Süllemü’l-vusûl, Cihânnümâ gibi elden hiç düşmeyecek nitelikte şâheserleri ile günümüzde uluslararası çapta şöhrete sahiptir. Elinizdeki eser, Kâtib Çelebi’nin hayatının son yıllarında telif etmiş olduğu Türkçe Osmanlı tarihidir. Savaşlar, barışlar, isyanlar, tayin ve aziller merkezli olmak üzere 1591-1655 yılları arasındaki Osmanlı tarihini tafsilatlı bir şekilde ihtiva etmektedir. Prof. Dr. Bekir Kütükoğlu’nun belirttiği üzere, tamamen orijinal bir kaynaktan çok “ciddi bir derleme”dir Fezleke. Yazarın yararlandığı kaynakların isimlerini açıkça bildirmesi, kaynakları arasında mukayeseye girişerek hangi rivayetin daha muteber tutulması gerektiği konusunda okuyucusunu bilgilendirmesi, bazı kritik mevzularda ise tenkitte bulunması Fezleke’yi ayrıcalıklı kılan özellikler arasında zikredilmelidir. Bir tarihçi olarak Kâtib Çelebi’nin metodunun üstünlüğü, eserde yer alan, tıpkı modern bir çalışmadaki dipnotlara benzetebileceğimiz kenar notlarında açıkça görülmektedir. Fezleke’nin 1869-1870 yıllarında yapılmış baskısının çok sayıda hata ve eksiklerle dolu olduğu tarih araştırıcıları tarafından öteden beri bilinen bir gerçekti. Sıhhatli bir Fezleke metni kullanmak isteyen araştırıcılar, doğal olarak eserin Âtıf Efendi Kütüphanesi, nr. 1914’teki müellif hattı müsvedde nüshasına yönelmekteydiler. Ancak ekseriyetle gözden kaçmış olan bir başka gerçeklik, söz konusu bu müsvedde nüshaya da tamamen güvenle yaklaşılamayacağıdır. Nüshanın bazı yerlerinin, son üçte birlik kısmının ise tamamının, Kâtib Çelebi’ye ait olmayan bir el yazısı ile kaleme alınmış olması, Fezleke’nin diğer nüshalarına kıyasla bu kısımların çok sayıda eksik, fark ve hata içeriyor bulunması düşündürücüdür. Âtıf Efendi Kütüphanesi, nr. 1914’teki müellif hattı müsvedde nüshanın, şimdiye kadar zannolunanın aksine, bütünüyle orijinal bir Fezleke metni ihtiva etmediği anlaşılmaktadır. Bu neşirde, mevcut Fezleke nüshaları arasında, müellife ait bir mukaddime içeriyor olması ile diğerlerinden ayrılan Nuruosmaniye Kütüphanesi, nr. 3153’teki bir nüsha daha esas alınmış, her iki nüsha birbiriyle mukayese edilerek mümkün mertebe orijinal bir Fezleke metni tesis edilmeye çalışılmıştır. İlim dünyasına hayırlı ve faydalı olması temennisiyle… (Tanıtım Bülteninden)
