Maurice Blanchot – Ölüm Anım

“Yaşıyor, ama artık yaşamıyor. O zaten ölü olduğundan, yaşamsız bir yaşamdır bu. Blanchot’nun yorulmadan “X olmadan X” modeli içinde kurduğu bütün deyimler (‘yaşamadan yaşamak [vivre şans vivanf],’ ‘öl-meden ölmek [mourirsans morf],’ ‘isimsiz isim,’ ‘mutsuz olmadan mut-suzluk,’ ‘var olmadan var olmak,’ vs.) olabilirliğe sahiptir. Biçimsel bir olasılık değildir bu, bizzat o gün, o anda olan şeyin olabilirleştirilmesine dair bir olaydır,… onun için, bu genç adam için, onun tanığı için ve yazar için ölümsüz bir ölüm ve dolayısıyla yaşamsız bir yaşam olacaktır.”