Spaulding acı acı güldü.
“İşte böyle başlamıştım. Rütbem, adım, geçmişim yoktu sayıydım yalnızca. Bir sayı ve bir harf. Bunu unutsunlar istiyorum.”
Kız yağmurluğu bir kalkanmışçasına önünde tutuyordu.
“Seni öldürecekler David,” diye fısıldadı.
Başını salladı adam.
“Hayır. Bunu yapamazlar işte. Öldürüp kaza süsü veremezler. Sırtıma bir bıçak sokamazlar. Göğsüme kurşun sıkamazlar. Gece yarısı evden alıp Burma ya da Dar es Salam’a yollayamazlar. Geçmiş ola artık… çünkü ne yaptığımı kestiremiyorlar, bilmiyorlar.”
Teşekkür ettim