Virginia Woolf’un gerçek anlamda ilk deneysel romanıdır Jacob’un Odası. Roman, Kral Edward dönemi İngiliz toplumunu Birinci Dünya Savaşı’na bağlayan toplumsal değerlerinin hem temsilcisi hem de kurbanı olan bir genç erkeğin portresidir. Jacob’un yaşamının seyrini izlerken çocukluğundan, Cambridge yıllarından, Londra’nın bohem çevrelerinden, Paris’ten, Yunanistan’a yaptığı bir geziden sonra varırız, ama bu bildiğimiz anlamda bir Bildungsroman değildir. Woolf, karakter ve çevre yaratma konusundaki geleneksel yöntemleri kırılmalara uğratır, bozar. Jacob`un Odası, yazarın bir yapı, mimari bir uzam olarak tasarladığı bir romandır. Romanın adı sadece Jacob’un ‘oda’sına değil, onun Birinci Dünya Savaşı’ndaki ölümünün ardından odasında, dolayısıyla çevresinde bıraktığı ani, iç burkucu boşluğa da işaret eder. Jacob’un Odası bir yönüyle Virginia Woolf’un erken yaşta ölen sevgili erkek kardeşi Thoby Stephen’in, genel olarak da hayatlarının baharında savaşlarda kurban edilen bütün genç erkeklerin anısına adanmış bir romandır. Henüz oluşum halindeki bir hayatın ‘sisler içinde’ resmedilişi…
“Jacob’un Odası… Şahane bir sürpriz… İmkansız gerçekleşmiştir. Yeni bir anlatı biçimi ortaya çıkmıştır!”
