O, ingiltere krallarının kardeşi, kızı, yeğeni, karısı ve annesiydi; taçsız bir prenses, damatsız bir nişanlı, düğünsüz bir gelindi.
Henry Tudor, savaş meydanında İngiltere tacını kazandığında, neredeyse 20 senedir savaşlarla bölünmüş ülkesini birleştirmek uğruna, düşman hanedanın prensesiyle evlenmesi gerektiğini biliyordu. Kaderinde York’lu Elizabeth vardı.
Ancak evleneceği kadın hâlâ ölü bir adama, Henry’nin savaşta alt ettiği düşmanı III. Richard’a âşıktı. Üstelik Elizabeth’in annesi ve İngiltere’nin yarısı, Beyaz Kraliçe tarafından bilinmeze gönderilen kayıp vârisin, hakkı olan tacı almak için döneceği günün hayalini kuruyordu. Henry tahtta yerini sağlamlaştırmaya çalışsa da, York Hanedanı’nın zaferi için dua eden bir İngiltere’de, insanların kalbini bir türlü kazanamıyordu. En büyük korkusu, tahtı elinden almak için bir yerlerde bekleyen bir prensti.
Genç bir adam ordularıyla İngiltere’ye geldiğinde Elizabeth büyük bir seçim yapmak zorunda kalacaktı. Zamanla sevmeye başladığı kocasının yanında mı olacaktı, senelerdir öldüğünü düşündüğü sevgili kardeşine mi koşacaktı? York’un gülü sonunda evine dönmüştü. Ve Kraliçe, tarafını seçmeliydi.
“Kan, seks, gözyaşı! Ne ararsanız bu kitapta var.”
-Usa Today-
“Beyaz Prenses, prenslerin kaderiyle ilgili müthiş entrikalarla dolu.”
-The Washıngton Post-