‘Anadolu Ortaçağı’nın 9-13.Yüzyıl Temren Teknolojisi Üzerine Kronolojik, Morfolojik, Terminolojik, Tipolojik ve Metalürjik Bir Değerlendirme’
Osmanlı ve Anadolu öncesi Türk okçuluğu konusunda oldukça fazla bilgi ve maddi veri olmasına karşın bu iki dönemin arasında bir geçiş dönemi olan Selçuklu dönemine ait veri yetersizliği dikkat çekicidir. Bu durum, Anadolu’yu 24 yılda fethetmiş Selçuklu ordusunun bir numaralı saldırı silahı okun teknik özellikleri hakkında hiçbir şey bilmememize neden olmuştur. Selçuklu ve çağdaşı Bizans oku hakkında elimizdeki en sağlam veriler okun ucunda esas yaralamayı gerçekleştiren demirden okucu (temren) bölümünden elde edilmektedir.
Elinizdeki kitap, orijinal kazı verilerine dayanarak Ortaçağ temrenleri konusunu morfolojik ve ampirik açılardan ele alan bir çalışmadır. Samsat Höyük başta olmak üzere Beyşehir-Kubad-Abad Sarayı, Isparta-Eğirdir II. Gıyaseddin Keyhüsrev Kervansarayı, Alanya Sarayı, Amorium gibi Ortaçağ dönemine ait temrenler terminolojik, morfolojik, tipolojik, kronolojik ve metalürjik boyutlarıyla ele alınmıştır. Ayrıca bu Ortaçağ merkezleri dışında, daha önce çeşitli yayınlarda değinilmiş seksenin üzerinde merkeze ait temrenler karşılaştırma amaçlı incelenmiştir.
