Erasmus (1469-1536), Rönesans hümanizminin en büyük temsilcilerindendir. İlk olarak 1511’de yayımlanan Deliliğe Övgü, Erasmus’un güncelliğini zamanımıza değin koruyabilmiş başyapıtıdır.
Erasmus, dostu Thomas More’u eğlendirmek için bir yolculuk sırasında bir haftada yazdığını söylediği Deliliğe Övgü’de şu soruyu sorar: İnsanoğlunun tüm zincirlerinden kurtulmasını ve salt özgürlüğe ulaşmasını sağlayan delilik değil midir? Gülmece bu çerçevede gelişir ve söz, kendisini övmesi için deliliğe bırakılır. Delilik, yaratıcısının savunduğu her şeyi eleştirerek gençliği, hayattan zevk ve neşe almayı, baş döndüren cinselliği över. Çocuklukta, yaşlılıkta, dostlukta, aşkta ve evlilikte, savaşta ve barışta, kendisinin insanlara nasıl egemen olduğunu ve onları nasıl mutlu kıldığını gösterir.
Deliliğe Övgü, felsefe ile gülmecenin birleştiği en yetkin eserlerden biri olma özelliğini, yazılışından günümüze sürekli koruyabilmiş bir eserdir.
