Güney Amerika, neo-liberal kapitalizme temelden bir karşı çıkışın yaşandığı ve gerçek bir siyasal alternatifin arandığı kıtadır. Latin Amerika’nın çıkardığı liderler, öncelikle de bu kitapta serüvenlerinin etraflıca anlatıldığı şekliyle Castro, Chavez ve Molares’in öncülüğündeki hareketler, Sovyetler Birliği’nin çöküşüne rağmen dünyada hâlâ eski seçeneklerin geçerli olduğuna ve bu eksende sosyalizmin yeniden canlandırılması gerektiğine inanan kitlesel güçlerin temsilcileridir.
‘Aralık 2005’te Bolivya seçimlerinin sonuçlarını öğrendiğinde Castro’nun maçlarda sevinen delikanlılar gibi neşeyle havaya zıpladığı söylenir. Güzel olan da budur; kendine ergen sevinçleri yasaklayan, hayal kurmayı da yasaklıyordur. Hem Castro, devrimler ile seçim zaferleri arasındaki büyük farkı en iyi bilen kişilerdendir. Her seferinde aşırılıklar ve ölçüsüzlüklerle patlak veren devrimler, başkalarının duyamayacağı (ütopyayı haber veren) bir davul sesinin ritmiyle dansa koyulurken, devrimin önderleri gözlerini hep yukarıya çevirirler ve yıldız yağmurunun ne zaman yağmaya başlayacağını merak ederler. Oysa bu hiçbir zaman olmaz ve gerçek hayat hükmünü sürdürür. İşte, Bolivar ile Marti, Fidel Castro ile Che Guevara o davul sesini duymuş insanlardır. Şimdi de sıra Castro’nun takipçilerinde, Hugo Chavez’de, Evo Morales’te ve onları takip eden Latin Amerika halklarındadır…’
